در اینجا چند سوال که می‌تواند به درک بهتر اینکه از کجا بفهمیم کیست داریم کمک کند، آورده شده است:
کیست مویی، که به آن سینوس پیلونیدال نیز می‌گویند، کیسه‌ای کوچک و پر از مو است که معمولاً در نزدیکی دنبالچه، در پایین کمر ایجاد می‌شود. این کیست‌ها می‌توانند عفونی شوند و باعث درد، قرمزی و چرک شوند.
کیست‌های مویی به دلیل موهای زیرزمینی ایجاد می‌شوند که به داخل پوست نفوذ می‌کنند و باعث تحریک و التهاب می‌شوند. این امر می‌تواند منجر به تشکیل کیسه‌ای پر از مو، سلول‌های پوستی و سایر مواد شود.
عوامل خطر ابتلا به کیست مویی عبارتند از:
- داشتن موهای ضخیم و درشت
- سابقه خانوادگی ابتلا به کیست مویی
- چاقی
- نشستن زیاد
- تعریق زیاد
علائم کیست مویی عبارتند از:
- یک توده کوچک و گرد در نزدیکی دنبالچه
- درد، قرمزی و تورم
- ترشح چرک
- حساسیت به لمس
- دشواری در نشستن
اگر علائم کیست مویی را تجربه می‌کنید، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک کیست را معاینه کرده و در صورت لزوم آزمایشاتی را تجویز می‌کند.
درمان کیست مویی به شدت آن بستگی دارد.
برای کیست‌های کوچک و غیرعفونی، ممکن است درمان‌های خانگی مانند کمپرس گرم، حمام آب گرم و داروهای بدون نسخه برای تسکین درد و التهاب کافی باشد.
با این حال، برای کیست‌های بزرگ یا عفونی، ممکن است به جراحی برای تخلیه کیست و برداشتن بافت عفونی نیاز باشد.
در اینجا چند نکته برای پیشگیری از کیست مویی آورده شده است:
- حفظ بهداشت ناحیه دنبالچه.
- موهای زائد ناحیه دنبالچه را به طور مرتب بتراشید.
- از لباس‌های زیر تنگ و چسبان خودداری کنید.
- وزن خود را در حد سالم نگه دارید.
- از فعالیت‌هایی که باعث تعریق زیاد می‌شوند خودداری کنید.
با رعایت این نکات می‌توانید خطر ابتلا به کیست مویی را کاهش دهید.